Bir resim çizsem,
Her fırça darbesinde,
Seni anlatan bir resim…
Önce maviye boyasam,
Kuşlarla donatsam gökyüzünü,
İçine kondursam o güzel yüzünü,
Bütün kirlerden arındırsam,
Saçlarınla kapatsam yeryüzünü...
Gözlerine kalpten bir bebek,
Yanaklarına gülücük yapsam,
Mutluluk doldursam fırçama,
Rasgele üzerine bıraksam…
Rengi yok ki mutluluğun
Bunu nasıl anlatsam...
Her şeyi çizerde şu gönlüm,
Gülüşünü nasıl çizeyim be ömrüm...

Hızlı başlamalı aşk,

Bazen durgun, bazen dalgalı...

Ama hep taze kalmalı,

Alıp giden zamana inat.

Aylardan Aralık olmalı,

Ve ayın onikisi…

Yanında durmalı aşk,

El tutma mesafesi...

Siyah saçları,

Kara gözleri,

Yüzünde çilleri olmalı aşkın,

Güzel kokmalı,

Narin olmalı,

Ve hep gülümsemeli aşk…

Gözleri olmalı,

Bakmasını bilen...

Ve duygusal olmalı,

Acıya bile gülebilen…

Ne olursa olsun,

Seni sevebilen...

Sen aşk olmalısın,

Ve ben senin aşığın…

Hiç gitmesin sıcaklığın,

Sonsuza dek küçüğüm…

Ömrünün geri kalanı gibi sev beni,

Hiç bitmeyecek,

Yâda yarını olmayacak gibi…

Bir kar tanesi gibi sev beni,

Erimeden avuçlarında,

Zamanla yarışırcasına hızlı...

Rüyalarında sev beni,

Gecenin karanlığı gibi sessizce...

Ama bir nefes yakınındakiyle uyanırcasına,

Çaresizce sev beni,

Dermanı yokmuş da, derman arar gibi...

En güzeli benim gibi sev beni,

Benim seni sevdiğim gibi...

Kar tanem diyemem ben sana,

Üstüne gölgesi düşsün istemem bulutların...

Sana başka bir kar tanesi değsin istemem,

Gelip geçicidir kar taneleri,

Onları getiren bulutlar gibi...

Oysaki ben seni;

Dört mevsim sevmek isterim...

İlkbaharda çiçek,

Yazın güneş, kışın kar;

Sonbaharda yaprak gibi...

Her mevsim farklı sevmek,

Ama hep sevmek isterim…

Hangi çiçek anlatır seni...
Beyaz gülün masumiyeti mi?
Karanfilin saflığı,
Zambağın narinliği,
Kırmızı lalenin tutkusu,
Sarı gerberanın neşesi,
Veya orkidenin zarafeti mi?
Temiz kalbini anlatabilir mi papatya...
Mutluluğu verebilir mi Leylak,
Sümbülün duasına sığar mı aşk...
Lavanta, Ortanca, Menekşe;
Hangi çiçek kokar sen gibi...
Fesleğen ayrılır tacından,
Nilüfer suya kaçar utancından,
Bütün çiçekleri koysam kalbime,
Yine de seni anlatamam;
Aşk kokulu tek çiçeksin...

Uyandım gecenin sabahına,
İçimde öyle bir umutla,
Gözlerin yok,
Kokun yok,
Sen yoksun...
Güneş açmış,
Mevsim baharmış,
Kuşlar ötüyormuş,
Bayrammış banane...
Bir daha kapattım gözlerimi,
Belki gelirsin diye...
Böylece sürüp gitti,
Sensiz gene bir gün bitti...
Benim cennetimde,
Aşk çeşmesinden su doldurur saki,
Bugün ilk görmek istediğim
Sendin oysaki...